از ۱۲۰ کارخانه پارافین سازی در ایران، حدود ۹۰ کارخانه به تعطیلی کامل رسیده اند و علت آن کمبود عرضه مواد اولیه در بورس کالا و گرانی آن در اثر رقابت میان تولیدکنندگان است. این را مرتضی شهریاری عضو تعاونی پارافین ایران گفت و افزود: ماده اولیه صنعت پارافین سازی، اسلک وکس نام دارد که فقط توسط چهار پالایشگاه روغن سازی ایرانول، پارس، بهران و سپاهان تولید می‌شود. آن‌ها نیز ماده اولیه خود به نام لوبکات را از پالایشگاه‌های نفت خام دریافت می‌کنند.

چهار پالایشگاه روغن سازی سال‌ها پیش، در ظاهر به بخش خصوصی واگذار شده اند، اما مدیریت آن‌ها همچنان در دست مدیران دولتی است. عمده سهام پالایشگاه ایرانول به شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی، وابسته به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تعلق دارد؛ بیشترین سهام پالایشگاه پارس نیز در اختیار ستاد اجرایی فرمان امام (ره) است. پالایشگاه بهران توسط بنیاد مستضعفان مدیریت می‌شود و سهامدار عمده پالایشگاه سپاهان نیز، صندوق بازنشستگی صنعت نفت است.

در سال ۱۳۸۲ در راستای خصوصی سازی شرکت‌های دولتی، واحد‌های روغن سازی پالایشگاه‌های تهران، آبادان و اصفهان که تامین کننده اصلی خوراک واحد‌های پارافین ساز بودند، به بخش خصوصی واگذار شد و تامین خوراک صنایع پارافین، در انحصار چهار پالایشگاه روغن سازی قرار گرفت.

انحصاری بودن بازار این ماده اولیه را، شورای ملی رقابت نیز تایید کرده چرا که برآورد شده، محصول اسلک وکس را ۱۲۰ میلیارد تومان گران‌تر به تولیدکنندگان پارافین، از طریق بورس به فروش رسانده اند.

به گفته هادی صابری مدیرعامل تعاونی پارافین ایران، آن بخش از مصوبه شورای رقابت مبنی بر قیمت گذاری بر اساس فرمول مشخص شده این شورا، اجرایی نشده که به همین دلیل، این شورا جریمه مختصری را برای شرکت‌های روغن سازی در نظر گرفت، اما به قدری ناچیز بود که انگار هیچ است.

از طرف دیگر، با این مصوبه، دست این شرکت‌ها که تولیدکننده اسلک وکس مورد نیاز تولیدکنندگان پارافین هستند را، در صادرات این محصول باز گذاشت.

شورای ملی رقابت اما در این باره خود را مسئول نمی‌داند؛ محسن بهرامی ارض اقدس عضو شورای ملی رقابت، گفت: تاکنون مصوبه‌ای با این موضوع در شورا مطرح نشده، و ارتباطی با شورای رقابت ندارد!

شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران نیز مدعی است که مسئولیتی در این حوزه ندارد. به گفته مداح مروج مدیر هماهنگی و نظارت بر تولید این شرکت، شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران لوبکات مورد نیاز پالایشگاه‌های روغن سازی را به منظور مدیریت بازار، دو برابر بیش از نیاز آن‌ها در اختیارشان می‌گذارد و اگر صادرات اسلک وکس حاصل از لوبکات به صورت نیمه خام توسط روغن سازان انجام می‌شود، دستگاه‌های نظارتی باید به این موضوع رسیدگی کنند.

پالایشگاه‌های روغن سازی در ابتدا حاضر به پاسخگویی در این مورد نبودند، اما پس از سوال خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان از وزیر کار در محل پالایشگاه ایرانول، مدیرعامل این پالایشگاه مجبور به پاسخگویی شد و گفت: همه محصولات خود را از طریق بورس کالا عرضه می‌کنیم و ادله خود را به شورای ملی رقابت نیز ارائه کرده ایم و پذیرفته شده است.

البته این پاسخ زارع پور نادرست بود چرا که به گفته مهران حیدری بازرس انجمن پالایشگاه‌های روغن سازی ایران، شرکت بهران بوده که با ارائه مستندات تبرئه شده و سه پالایشگاه دیگر، همچنان در مرحله تجدیدنظر حکم شورای رقابت قرار دارند.

وزیر کار نیز در مقابل رسانه‌ها قول رسیدگی به این موضوع از طریق شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی را داد، اما با گذشت یک ماه، هنوز گزارشی در این باره اطلاع رسانی نشده است.

موضوع دیگری که مورد اعتراض شرکت‌های پارافین سازی قرار دارد، مربوط به تاسیس کارخانه‌های پارافین سازی توسط شرکت نفت سپاهان است که تبدیل به رقیب پارافین ساز‌ها شده چرا که خارج از مسیر بورس کالا، ماده اولیه خود را از پالایشگاه سپاهان دریافت می‌کند.

هاشمی بازرس اتحادیه صادرکنندگان فرآورده‌های نفتی گفت: این مسئله دقیقا مغایر با مصوبه شورای رقابت است، زیرا در این مصوبه گفته شده که تمام کارخانه‌ها، باید از طریق بورس خوراک خود را دریافت کنند، اما به مجموعه‌های وابسته به این پالایشگاه‌، بدون طی کردن مسیر بورس، خوراک تعلق می‌گیرد.

عبدالحسین بیات رئیس صندوق بازنشستگی صنعت نفت به عنوان سهامدار اصلی این شرکت، اعلام کرد که آماده برگزاری جلسه با پارافین ساز‌ها برای رفع مشکلات آن هاست و صندوق بازنشستگی نفت عقیده‌ای به خام فروشی یا نیمه خام فروشی ندارد.

محصولات پارافینی در صنایع مختلف از جمله لاستیک سازی، نساجی، تولید سموم دفع آفات نباتی، صنایع دفاع، باتری سازی، کابل سازی، رنگ و رزین، چسب، واکس و پولیش، آرایشی و بهداشتی، بسته بندی چوب و کاغذ، کبریت سازی، شمع سازی، روان کننده‌ها و سایر صنایع کاربرد دارند.

به گفته سیدمحسن ضویی عضو کمیسیون پارافین اتحادیه صادرکنندگان فرآورده‌های نفتی، از نظر ارزآوری، صنعت پارافین در سال‌های اوج فعالیتش، سالیانه حدود ۵۰۰ میلیون دلار ارزآوری داشته، اما این رقم اکنون سالیانه حدود ۴۰ میلیون دلار است.

جهانگیر شاهمرادی، معاون هماهنگی امور اقتصادی استانداری البرز در جلسه کارگروه بررسی و احصاء موانع و مشکلات صادرات استان البرز گفت: از طرف اداره کل گمرک البرز اعلام شده است که صادرات پارافین جامد از مبدا گمرک استان با مانع و محدودیتی روبرو نیست و مشمول هیچگونه دستورالعمل های تخصصی مرتبط به کارگروه تعیین ماهیت فرآورده های نفتی نمی شود.

شاهمرادی افزود: برای انجام هر اقدامی در بحث رفع موانع صادرات مشتقات و فرآورده های نفتی از جمله پارافین مایع از مبدا گمرک استان واقع در فرودگاه بین المللی و منطقه ویژه اقتصادی پیام باید گزارش جامعی از تولید این محصول در استان ارائه شود.

معاون هماهنگی امور اقتصادی استانداری البرز گفت: ارائه آمار دقیقی از تعداد کارخانه های فعال در تولید انواع پارافین در استان، محل فعالیت این واحدهای صنعتی در البرز و میزان ظرفیت تولیدی این مجموعه ها هم باید صورت گیرد.

او با اشاره به اهمیت ارسال کالا و محصولات مختلف تولیدی از مبدا گمرک استان به دلیل اثرگذاری در افزایش عدد صادرات البرز افزود: برخی صادرکنندگان از طریق حمل و نقل دریایی صادرات کالای خود را انجام می دهند و تکلیف آن ها برای پیگیری مشکلاتشان مشخص است، اما از میان تولیدکنندگان پارافین آن گروهی که برای انجام صادرات از گمرک استان اقدام کرده و به مشکل برخورد می کنند، برای رفع موانع پیش روی این صادرکنندگان با کمک دستگاه های متولی اقداماتی را انجام خواهیم داد.

شاهمرادی گفت: باید لیستی از صادرکنندگان پارافین در استان ارائه شود و در کنار آن فهرستی از کشورهای هدف صادرات این محصول، ظرفیت صادراتی واحدهای تولیدی استان در این زمينه و از طرفی میزان نیاز داخل به این‌ محصول تعیین شود، اعلام ارزش افزوده و اثری که تولید ارسال آن‌به خارج از کشور بر میزان صادرات استان دارد نیز باید در ارائه گزارش لحاظ شود.

معاون هماهنگی امور اقتصادی استانداری البرز افزود: در کنار جمع آوری اطلاعات لازم از تولید محصولاتی مانند پارافین مایع باید از سوی سازمان ملی استاندارد اعلام شود که انجام چه تست هایی به همین منظور باید انجام شود و چقدر زمان بر است، به یقین وقتی تمامی اطلاعات، آمار و ارقام مشخص باشد به راحتی می توان در زمینه رفع موانع صادرات این محصول از مبدا گمرک پیام اقدام کرد.

او گفت: از طرف سازمان صمت استان البرز باید نظارت های لازم اعمال شود که برای تولیدکنندگان پارافین در استان البرز که صادرات انجام داده و تعهد بازگشت ارز صادراتی تخصیصی را نیز داشته اند، به میزان ظرفیت تولیدی این کارخانه ها، مواد اولیه از طریق بورس در اختیارشان قرار داده شود.

مرتضی شهریاری عضو تعاونی تولیدکنندگان پارافین ایران در گفت‌ و گو با خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، ضمن تاکید بر این که وزارت صنعت متولی رسیدگی به مشکلات واحد‌های صنعتی است، بیان کرد: این وزارتخانه باید با همکاری شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی در مجموعه وزارت نفت و همچنین پالایشگاه‌های تولید کننده لوبکات که تولید کننده مواد اولیه پالایشگاه‌های روغن ساز هستند، مشکل خوراک واحد‌های پارافینی را حل کند.

او افزود: وزارت صنعت همچنین باید از کمک فکری تولیدکنندگان پارافین و سازمان بورس نیز استفاده کند، زیرا مواد اولیه واحد‌های پارافین ساز در بورس، یا کم عرضه می‌شود یا عرضه آن در تندر خارجی بورس صورت می‌گیرد و نتیجه تخصصی نبودن تخصیص خوراک، تعطیل شدن کارخانه‌های تولیدی است.

نایب رئیس اول کمیسیون شیمیایی و گاز اتحادیه صادرکنندگان فرآورده‌های نفت، گاز و پتروشیمی، با تاکید بر این که حدود ۱۲۰ کارخانه تولید پارافین در کشور وجود دارد که بخش عمده‌ای از آن‌ها به دلیل مشکلات تخصیص خوراک به تعطیلی کشیده اند، اظهار کرد:  مصوبات شورای رقابت نیز مشکلی را حل نکرد، به هر حال متولی واحد‌های تولیدی که دارای پروانه بهره برداری هستند، وزارت صنعت است. این وزارتخانه در درجه اول باید این مسئولیت را بپذیرد که با همکاری سایر نهاد‌های مربوطه، مشکل واحد‌های تولیدی پارافینی، قیرساز و هیدروکربنی را که یک دلیل واحد دارند، حل کند.

او با اشاره به این که واحد‌های تولیدکننده با روش‌های مختلفی از طریق اتحادیه صادرکنندگان فرآورده‌های نفتی و تعاونی پارافین موضوع را به وزارت صنعت اطلاع رسانی کرده اند، گفت: متاسفانه یا نتوانستیم پاسخی برای نامه‌نگاری‌های خود دریافت کنیم، یا در برخی موارد نیز قول‌های مسئولان به نتیجه نرسید.

شهریاری در پایان با تاکید بر این که اگر این مشکل حل نشود، تعداد اندک واحد‌های فعال تولید کننده پارافین نیز به زودی تعطیل می‌شوند، افزود: زمانی که یک واحد به دلیل نبود خوراک به تعطیلی می‌رسد، مانند پالایشگاهی که به مرحله اورهال رفته، با توجه به گران بودن قطعات و ابزار‌ها، هزینه بالایی برای راه اندازی مجدد خطوط تولید آن نیاز است. به طور کلی راه اندازی مجدد چنین واحد‌هایی، حداقل ۱۰ میلیارد تومان هزینه نیاز دارد.

هاشمی رئیس هیئت مدیره اتحادیه صادرکنندگان فرآورده‌های نفت، گاز و پتروشیمی در گفت و گو با خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: اصلی‌ترین مسئله‌ای که درباره دریافت مواد اولیه، تولید و فروش تمامی فرآورده‌های نفتی مشکل ساز شده، نبود نهاد رگولاتور (تنظیم گر) است. یعنی نهادی که بتواند از حقوق تمام طرف‌ها دفاع کند، در این زمینه وجود ندارد. به همین دلیل، مجبور به پیگیری مشکلات از شورای رقابت و سایر نهاد‌ها می‌شویم.

او در ادامه ضمن بیان این که در رابطه با تامین اسلک وکس (Slack Wax) مورد نیاز کارخانجات پارافین، روغن پایه مورد نیاز کارخانجات بلندینگ و همینطور مواد اولیه کارخانجات پتروشیمیایی و هیدروکربنی نیز این مشکل وجود دارد، گفت: یک سال پیش به وزیر سابق نفت اعلام کردیم که فرمول مشخص شده برای تحویل مواد اولیه به پالایشگاه‌های بالادستی، غیرعقلایی به نظر می‌رسد و درخواست کردیم که باید با همان قیمت صادراتی، این کار نیز انجام شود.

هاشمی تصریح کرد: این موضوع مورد موافقت وزیر وقت قرار گرفت و منابع زیادی به صنایع بالادستی رسید. لازم به بیان است که صنایع بالادستی بخشی از مواد اولیه مورد نیاز صنایع میان دستی را تامین و سپس این صنایع نیز، مواد اولیه صنایع پایین دستی را تولید می‌کنند. با توجه به این که قیمت خوراک بخشی از صنایع پایین دستی بر مبنای فرمولی بود که از نفت خام گرفته می‌شد، با پایین آمدن قیمت نفت خام، مواد اولیه آن‌ها نیز ارزان شد و این صنایع توانستند خوب کار کنند اما متاسفانه این مسئله در همان بخش میان دستی زندانی شد و به بخش‌های پایین دستی تسری نیافت. همچنین به دلیل سود خوبی که نصیب این صنایع میان دستی می‌شود، اجحاف‌هایی هم صورت گرفت.

او گفت: درخواست ما این است که مواد اولیه صنایع پایین دستی در این حوزه، به طور کامل در بورس عرضه شود تا پس از رفع کامل نیاز صنایع پایین دستی داخلی، باقی مانده این مواد اولیه به خارج کشور صادر شود، اما اکنون عرضه مواد اولیه به صورت سهمیه‌ای و قطره چکانی در بورس صورت می‌گیرد که به دلیل رقابتی شدن تهیه آن‌ها، قیمت‌ها بسیار بالاتر از قیمت واقعی می‌شود. به همین دلیل، بخش وسیعی از اعضای اتحادیه صادرکنندگان فرآورده‌های نفت، گاز و پتروشیمی که پارافینی و روغنی هستند، یعنی بالغ بر ۱۷۰ تا ۱۸۰ عضو این اتحادیه، همیشه مشکل تامین خوراک دارند و اگر هم خوراکی به دستشان برسد، با قیمت غیرواقعی است.

سید محسن ضوئی رئیس کمیسیون فرآورده‌های پارافین اتحادیه صادرکنندگان فرآورده‌های نفت، گاز و پتروشیمی ایران (اوپکس) در گفت و گو با خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: در سال‌های ۸۲ و ۸۳ یعنی زمانی که تصمیم به واگذاری شرکت‌های دولتی به بخش خصوصی گرفته شد، دولت مصوبه‌ای را ابلاغ کرد که بر اساس آن، تمامی واحد‌های تولیدی محصولات پتروشیمی و فرآورده‌های نفتی، ضمن الزام به رعایت ضوابط و قوانین موجود، موظف به تسری فرمول قیمت خرید خوراکشان به واحد‌های پایین دستی شدند.

او افزود: متاسفانه قانون گذار در آن زمان این مسئله را در نظر نگرفته که اگر این مصوبه اجرایی نشود، چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ یعنی اگر واحد‌های واگذار شده‌ فرآورده‌های نفتی، تامین خوراک مجموعه‌های پایین دستی را انجام ندادند یا فرمول قیمت گذاری را رعایت نکردند، چه تنبیه یا راهکاری وجود خواهد داشت؟

این فعال صنعت پارافین کشور ادامه داد: چهار پالایشگاه تولید روغن که وظیفه تامین خوراک مجموعه‌های پارافین را بر عهده دارند، موضع خود را بسته به شرایط تغییر می‌دهند؛ یعنی، بر اساس نوع منافع، گاهی خود را تابع قوانین دولتی و گاهی تابع قوانین بخش خصوصی معرفی می‌کنند.

او گفت: به طور مثال، اگر مشکلات تحریمی زیاد شود، برای آن‌ها صرفه دارد که کالای خود را در داخل کشور عرضه کنند، اما اگر چنین مشکلاتی وجود نداشته باشد، چون منفعت آن‌ها به صادرات است، به جای توجه به نیاز داخلی، صادرات را در اولویت خود قرار می‌دهند.

ضوئی ضمن تاکید بر اینکه پالایشگاه‌های تامین کننده مواد اولیه صنعت پارافین، منافع خود را نسبت به منافع صنایع پایین دستی کشور و بعضا منافع ملی ترجیح می‌دهند، افزود: چهار پالایشگاه ایرانول، بهران، پارس و سپاهان، به عنوان پالایشگاه‌های روغن سازی ایران، خوراک خود را از پالایشگاه‌های اصلی کشور به صورت لوبکات دریافت می‌کنند. یعنی برش‌های مختلف فورفورال اکستراکت (RPO)، بیس اویل (Base Oil)، اسلک وکس (Slack Wax) و پترولاتوم (petrolatum) را از لوبکات می‌گیرند که در این بین، اسلک وکس به عنوان خوراک کارخانه‌های پارافین سازی است.

ورود پالایشگاه‌های روغن سازی به عرصه تولید پارافین

او همچنین گفت: بخشی از بیس اویل تولیدی این چهار پالایشگاه، صادر و بخش دیگری از آن به کارخانه‌های کوچک تر روغن سازی تحویل می‌شود که آن‌ها نیز مانند صنعت پارافین، با این پالایشگاه‌ها مشکل دارند.

رئیس کمیسیون فرآورده‌های پارافین اتحادیه اوپکس در ادامه تاکید کرد: اگر روندی که این چهار پالایشگاه‌ در پیش گرفته اند، همین طور ادامه پیدا کند، شاید روزی تصمیم بگیرند که حتی به جای فروش روغن تولیدی به مغازه‌های تعویض روغنی، خودشان مجموعه‌های تعویض روغنی را ایجاد کنند تا سود بیشتری به دست بیاورند. یعنی با این طرز تفکر، مجموعه‌ای از کسب و کار‌های کوچک از بین خواهد رفت.

او با اشاره به اینکه چهار پالایشگاه روغن سازی، اکنون این طرز تفکر را درباره کارخانه‌های تولیدی پارافین اجرایی کرده اند، اظهار کرد: چند واحد تولیدی در این زمینه که در وثیقه بوده اند، به دلیل بدهی به این پالایشگاه‌ها، به تملک آن‌ها در آمده اند. اکنون نیز پالایشگاه‌ها که مواد اولیه در دست خودشان است، بدون هیچ محدودیتی به کارخانه‌های پارافین جامدی که به تملک در آورده اند، مواد اولیه می‌دهند. این مسئله به معنای آن است که تولیدکننده اسلک وکس، تبدیل به تولیدکننده پارافین شده و با واحد‌های پارافین سازی رقابت می‌کند!

عرضه مواد اولیه صنعت پارافین دارای انحصار است

این فعال صنعت پارافین با اشاره به اینکه واحد‌های پارافین سازی موجود در کشور همگی با مجوز وزارت صمت مشغول به فعالیت هستند، گفت: حتی از وزارت صمت، سازمان تعزیرات حکومتی و سازمان حمایت از مصرف کنندگان و تولیدکنندگان نیز، نتوانستیم کمکی در این زمینه دریافت کنیم. به همین دلیل، دو سالی می‌شود که به شورای رقابت کشور مراجعه کرده ایم.

او تصریح کرد: شورای ملی رقابت نحوه عرضه ماده اولیه صنعت پارافین یعنی اسلک وکس را بررسی کرد و به این نتیجه رسید که این عرضه، دارای انحصار است. به همین منظور به موضوع ورود کرد و چندین جلسه را با این پالایشگاه‌ها و اتحادیه صادر کنندگان فرآورده‌های نفت، گاز و پتروشیمی و همین طور تعاونی تولیدکنندگان پارافین برگزار کرد.

ضوئی بیان کرد: در نتیجه بررسی‌های کارشناسی طی این جلسات پیرامون ضریب قیمت گذاری اسلک وکس، شورای ملی رقابت مصوبه شماره ۴۳۶ را صادر کرد که مورد اعتراض پالایشگاه‌ها قرار گرفت. بررسی‌های مجدد نیز صورت گرفت و در نهایت، مصوبه شماره ۴۶۳ صادر شد که طبق آن مصوبه، این پالایشگاه‌ها ملزم به فروش تمامی عرضه داخلی اسلک وکس خود از طریق بورس کالا بر اساس ضرایب اعلامی شورای ملی رقابت شدند.

نقض مصوبه شورای ملی رقابت توسط چهار پالایشگاه روغن سازی

او ادامه داد: در این مصوبه، فقط تمام عرضه داخلی در نظر گرفته شده و در عرضه صادراتی، دست این پالایشگاه‌ها باز مانده است. به همین منوال، اکنون پالایشگاه ها روش جدیدی پیدا کرده اند؛ به این صورت که عرضه خود را به صورت صادراتی انجام می‌دهند و به خریدار داخلی می‌گویند که اجازه خرید از این عرضه صادراتی را دارد!

این فعال صنعت پارافین گفت: یعنی تولیدکننده داخلی اکنون همان عرضه صادراتی را خریداری می‌کند و پالایشگاه‌ها از اجرای مصوبه شورای ملی رقابت طفره می‌روند. شورای رقابت نیز به همین دلیل، چهار پالایشگاه مذکور را با حداکثر میزانی که قانون اجازه ‌می‌دهد، جریمه کرده است اما این جریمه، ارزش چندانی برای پالایشگاه‌های روغن سازی ندارد.

تصویر دستور شورای رقابت مبنی بر انحصاری بودن عرضه اسلک وکس و جریمه چهار پالایشگاه روغن سازی به علت تخلف

فروش مواد اولیه پارافین ساز‌های وابسته به پالایشگاه‌ها، خارج از مسیر بورس!

رئیس کمیسیون فرآورده‌های پارافین اتحادیه اوپکس در بخش دیگر سخنان خود، اظهار کرد: بررسی سود سالیانه این چهار پالایشگاه در ۱۰ سال گذشته، به اعداد نجومی می‌رسد که مدارک آن نیز در سایت کدال موجود است. این پالایشگاه‌ها مدعی هستند که به دولت کمک می‌کنند، اما با روشی که در پیش گرفته اند، تعداد ۱۲۰ کارخانه پارافین، اکنون به حدود ۳۰ کارخانه کاهش یافته است که آن‌ها نیز، در حال تعدیل کارگران و در شرف تعطیلی قرار گرفته اند.

او اضافه کرد: امروز تولیدکنندگان پارافین، مواد اولیه و خوراک کارخانه‌های خود را در اختیار ندارند. عرضه این خوراک فقط در بورس صورت می‌گیرد و آن هم به صورت قطره چکانی به بازار تزریق می‌شود که در نهایت، رقابت ناسالم به وجود می‌آید؛ به طوری که، گاهی باعث افزایش قیمت تا ۸۰ درصد ارزش پایه می‌شود.

این فعال صنعت پارافین گفت: این در حالی است که به طور مثال، پالایشگاه سپاهان که دو کارخانه پارافین را تملک کرده، بدون محدودیت به آن‌ها خوراک می‌دهد. یعنی این دو واحد بابت خوراک هزینه‌ای نمی‌پردازند و ۹ درصد نیز بابت مالیات بر ارزش افزوده، نسبت به سایر تولیدکنندگان پارافین، پیشی گرفته اند.

او تاکید کرد: این مسئله دقیقا مغایر با مصوبه شورای رقابت است، زیرا در این مصوبه گفته شده که تمام کارخانه‌ها، باید از طریق بورس خوراک خود را دریافت کنند، اما به مجموعه‌های وابسته به این پالایشگاه‌ها، بدون طی کردن مسیر بورس، خوراک تعلق می‌گیرد.

بازارهای صادراتی در حال از دست رفتن هستند

ضوئی در بخش دیگر سخنان خود در مورد میزان نیاز داخلی و بازار صادراتی صنعت پارافین نیز توضیح داد: به دلیل نوع فرهنگ مردم کشور ما که اعتقاد زیادی به استفاده از شمع به جزء در مراسمات خاص را ندارند، نیاز داخلی رقم بالایی ندارد، اما در اروپا، کشور‌های جنوب شرقی آسیا، آمریکای لاتین و هند، این کالا به میزان بالایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

رئیس کمیسیون فرآورده‌های پارافین اتحادیه صادرکنندگان فرآورده‌های نفتی، همچنین اظهار کرد: پارافین به جزء برای تولید شمع، در صنعت کبریت، چوب، پارچه بافی و ایزولاسیون نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. صنایع دیگری نیز وجود دارند که از پارافین استفاده می‌کنند، اما به طور کلی، مشکلی از نظر تامین بازار داخلی نداریم و بحث اصلی بر سر صادرات و ارزآوری حاصل از آن است.

او تصریح کرد: بازار‌های صادراتی که با زحمت فراوانی طی ۲۰ سال گذشته ایجاد شده اند، با این کار پالایشگاه‌ها، در حال از بین رفتن هستند. اکنون پارافین و مشتقات آن در بهترین شرایط، سالیانه حدود ۳۰ تا ۴۰ میلیون دلار ارزآوری دارند که در صورت تامین خوراک کارخانجات پارافین، این رقم تا چهار برابر، قابل افزایش خواهد بود.

ضوئی در پایان بیان کرد: به دلیل وابستگی این چهار پالایشگاه به برخی نهاد‌های خاص، قدرت تولیدکنندگان پارافین جهت احقاق حقوق از دست رفته خود کافی نیست؛ بنابراین، تنها راه ممکن برای حل مشکل، ورود دستگاه‌های نظارتی، امنیتی، دادستانی و قوه قضائیه به منظور بررسی کامل و دقیق این موضوع است. موضوعی که متاسفانه در اثر وجود رفتار‌های غیراخلاقیِ اقتصادی و همین طور، وجود منافع شخصی مخالف با منافع ملی به وجود آمده است.